دلنوشته

با بودنش و دیدنش  دلم آرام میگرفت اما چهل روز است که با نبودنش دلم میگیرد. اشک آرامشی موقتی میدهد و دوباره کبوتر دلم هوایی میشود و هوایش رامیکند. باخودم گفتم برای رفیق شفیقم بامقدمه ای کوتاه دلنوشته ای تقدیم کنم شاید زخم دلم التیام یابد. انسان طبعش اجتماعی است و فیلسوف یونان پدرعقل (ارسطو) انسان  راموجودی اجتماعی ودانسته و در قاموسنامه ها چنین سراغ داریم که انسان از انس گرفته شده و به معنای خوگرفتن  همدمی و عطوفت داشتن است. انسان با همنوعان خودارتباط برقرار و آرام میگیرد. اماهمین انسانها ازنظر باورها اخلاق رفتار روش و منش متفاوت هستند. لذاست که هرکسی دوستانی برمیگزیند که ان دوست یا دوستان با وی وجوه مشترک (ازجهات اخلاقی وشخصیتی) داشته باشد."کبوتر با کبوتر باز با باز کند همجنس با همجنس پرواز".